χρονομετρικός

-ή, -ό* Ν

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην χρονομετρία ή στο χρονόμετρο (α. «χρονομετρικά όργανα» β. «χρονομετρικές μέθοδοι»).

επίρρ...

χρονομετρικώς και χρονομετρικά Ν

με χρονομετρικό τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < χρονομετρία. Το επίθ. μαρτυρείται από το 1839 στον Σκαρλάτο Δ. Βυζάντιο].